پیشینه صنعت مرغداری :

صنعت مرغداری در ایران پیشینه ای حدود 50 سال دارد. قبل از ایجاد مرغداری به صورت صنعتی ، پرورش طیور به صورت سنتی و عمدتا  در روستاها انجام می گرفت و هر خانواده روستایی با پرورش تعدادی مرغ و خروس، تخم مرغ مورد نیاز خانواده خود را تامین می نمود. با گسترش شهرها و افزایش جمعیت و افزایش مصرف تخم مرغ، تولیدات طیور بومی پاسخگوی نیاز مصرف نبود. لذا تولید تخم مرغ به صورت انبوه و با استفاده از نژادهای اصلاح شده مرغ تخمگذرا مدنظر قرار گرفت. در سال 1333 سازمان دامپروری کشور اقدام به ورود 60000 قطعه جوجه یکروزه از نژادهای پلیموت روک، ردآیلند رد و تیوهمشایر نمود و با تاسیس موسسه جوجه کشی نارمک در سال 1339 تولید جوجه در سطح وسیع در کشور آغاز شد. باتوجه به اینکه تشکیلات مرغ مادر در کشور وجود نداشت، لذا تخم مرغ قابل جوجه کشی از خارج کشور وارد و در جوجه کشی نارمک خوابانیده می شد و این امر مستلزم هزینه گزاف برای تولید جوجه بود.

در سال 1342 اولین گله مرغ مادر وارد کشور شد. متعاقب آن صنعت پرورش طیور رشد قابل ملاحظه ای پیدا نمود طی سالهای 1350 تا 1354 مجتمع های بزرگ مرغداری توسط بخش دولتی و خصوصی تاسیس گردید در سال 1355، تشکیلات بسته بندی تخم مرغ در پردیس کرج با ظرفیت ذخیره 60 تن تخم مرغ ایجاد گردید. در سال 1356 برای اولین بار اجداد تخم گذار توسط شرکت مرغک وارد کشور گردید و بدین ترتیب مرغداری تخمگذار صنعتی در ایران شکل گرفت.