آشنایی با رشته عکاسی
اولین عکسها با دوربینهای ابتدایی و کمترین تجهیزات تولید میشدند و امکانات و تجهیزاتی که امروزه برای عکاسان مهیا است، قابل مقایسه با آن زمان نیست.
معرفی اجمالی رشته عکاسی
با کمی دقت میتوان متوجه شد که عکسهای آن دوران با عکسهای آتلیهای امروز تفاوت چندانی ندارند زیرا هر دو عکسهایی خشک و بیروح هستند که همه چیز رویشان ثبت میشود، بدون این که از خودشان اظهار وجودی کنند. عکسهایی که با حاشیهای سفید به کاغذ چسبیدهاند و این خود تاکیدی بر فاصله این عکسها با واقعیت است و چه تاسفبار است که بسیاری از مردم عکاسی را مساوی با همین عکسهای پرسنلی و خانوادگی میدانند! و متعجب هستند که چرا عدهای از جوانان برای فراگرفتن این حرفه چهار سال در دانشگاه تحصیل میکنند در حالی که بسیاری از عکاسان موفقی که آنها میشناسند، این حرفه را نسل در نسل فراگرفتهاند و اصلا تحصیلات دانشگاهی ندارند.
اما استادان و دانشجویان رشته عکاسی نظری متفاوت دارند. آنها معتقدند که استودیوهای عکاسی به «حرفه عکاسی» میپردازند در حالی که دانشگاهها «هنر عکاسی» را آموزش میدهند. دانشجویان رشته عکاسی با علوم و فنون مختلفی در زمینه عکاسی آشنا میشوند و همچنین رشتههای مختلف عکاسی را از قبیل عکاسی خبری، تبلیغاتی، علمی، طبیعت و پرتره میآموزند. البته این اطلاعات خیلی جامع و عمیق نیست زیرا هر یک از رشتههای فوق، دنیای گستردهای دارند که نمیتوان طی چهار سال با آنها آشنا شد و اصلا یک عکاس نمیتواند با همه این رشتهها و تجهیزات مربوطه به خوبی آشنا شود. در ضمن دانشگاه تنها راه دستیابی به اطلاعات علمی، فنی و هنری مورد نظر در رشته عکاسی نیست.
اما یک دانشجوی عکاسی میتواند طی مدت کوتاهتری این اطلاعات را کسب کند؛ یعنی معلوماتی را که یک عکاس تجربی طی مدت طولانی به دست میآورد، یک دانشجو در مدت چهار سال آموزش میبیند. در واقع یک عکاس به ثبت و گزینش لحظههایی از زمان میپردازد که دربردارنده نمایشی از حالات انسانی، پدیدههای علمی، مناظر طبیعی یا هر موضوع دیگری است که قابل ثبت بر روی نوار حساس فیلم میباشد.
این گزینش از یک سو برپایه شناخت فرهنگ جامعه و شناخت عمومی هنرها استوار است و از سوی دیگر بر انتقال و تطبیق آنها با فنشناسی و علوم مربوط به عکاسی تکیه دارد و مهمترین کار عکاسی عبارت است از تلفیق به جا و درست این دو با یکدیگر. زیرا فنشناسی در عکاسی به ساخت قالب اصلی عکس کمک میکند و شناخت فرهنگ، جامعه و هنر به ساخت محتوای کار یاری میرساند.
درسهای این رشته در طول تحصیل
- دروس پایه: مبانی هنرهای تجسمی، کارگاه طراحی پایه، کارگاه عکاسی پایه، هندسه مناظر و مرایا، هنر و تمدن اسلامی، آشنایی با هنر در تاریخ، آشنایی با هنرهای سنتی ایران، آشنایی با رشتههای هنری، کارگاه عکاسی رنگی
- دروس اصلی: شیمی عمومی و شیمی عکاسی، فیزیک و ابزارشناسی، تاریخچه عکاسی، آشنایی با فیلمبرداری، نورپردازی، فنون عرضه و نمایش عکس، تجزیه و تحلیل و نقد عکس، کارگاه تخصصی عکاسی، فنون بازسازی عکس
- دروس تخصصی: کارگاه عکاسی، طرح و رساله نهایی
تواناییهای لازم
هنرمند عکاس به هنر دیدن مجهز است. چشمهای هوشیار و جستجوگر او به معنی مکانها، اشیاء و حوادثی رخنه میکند که از نگاه لغزنده چشمهای دیگران پنهان میماند. بنابراین زیبایی را در چیزهای پیش پا افتاده، غیر معمول را در معمول و معنی را در ظاهرا بیمعنی میبیند. همچنین یک عکاس باید در محیط جامعه و پرجنب و جوش باشد. زیرا عکاسی شکار لحظهها است پس باید در ساعات مختلف شبانهروز در مکانهای متفاوت حضور داشت تا بتوان لحظه مورد نظر را شکار کرد. یک عکاس باید اطلاعات عمومی خوبی داشته باشد؛ یعنی باید شعر، داستان و روزنامه بخواند تا بفهمد در کجا و در چه زمانی زندگی میکند چون عکاسی که در زمان حال نباشد، نمیتواند عکس بگیرد.
موقعیت شغلی در ایران
بیشتر فارغالتحصیلان رشته عکاسی جذب مطبوعات میشوند زیرا در حال حاضر شاهد گسترش مطبوعات و نیاز آنها به عکاسانی تازهنفس و متبحر هستیم. برپایی نمایشگاههای صنعتی متعدد و توجه به آگهیهای تجاری و فرهنگی نیز باعث شده است که تعداد قابل توجهی از فارغالتحصیلان جذب عکاسی تبلیغاتی شوند، حوزه انتشارات نیز تعداد دیگری از فارغالتحصیلان این رشته را به کار گرفته است و با کمال تاسف تعدادی از فارغالتحصیلان نیز استودیو باز کرده یا به عکاسی از مراسم و میهمانیها میپردازند در حالی که برای کار در یک آتلیه عکاسی نیاز نیست که دانشجو چهار سال در دانشگاه تحصیل کند بلکه میتوان طی چند ماه به راحتی فن عکاسی را فرا گرفت و یک آتلیه عکاسی باز کرد.
برای مشاهده سایر رشته ها اینجا کلیک کنید
از تجربیات دیگران استفاده کنید!
مطالعه تجربیات شرکت کنندگان آزمونهای استخدامی سازمانهای مختلف در دوره های گذشته می تواند نقش بسزایی در قبولی شما در سازمان مورد نظر داشته باشد.
۱ نظر برای آشنایی با رشته عکاسی